Stichting Waterschapserfgoed

Molens

De stichting heeft een drietal zogenaamde Hollandse molens en een negental windmotoren van het Amerikaanse type in eigendom. De Hollandse poldermolens staan: nabij Cornwerd, Huins en Oudkerk. 

De eerste windmolensverschenen in de kustgebieden langs de zuidelijke Noordzee en Het Kanaal in de eerste helft van de 12e eeuw. In Nederland verschenen de eerste windmolens in de loop van de 13e eeuw. Dat waren standerdmolens waarmee graan tot meel werd gemalen. Vermoedelijk pas in de 15e eeuw kwamen er molens voor de bemaling van polders. De poldermolens zijn molens die zorgen voor de bemaling van de polders om het oppervlakte water in de polder op een bepaald niveau te houden. De poldermolens hebben er ook voor gezorgd dat ons land groter werd door het droogmalen van meren en plassen en andere laaggelegen gebieden. 

Door de economische en technische ontwikkelingen na de Tweede Wereldoorlog kwam het overgrote deel van de laatste poldermolens buitenwerking gesteld. Dat kwam voornamelijk doordat deze poldermolens werden vervangen door gemalen, al dan niet aangedreven door diesel of elektrische motoren. Voor het noodzakelijke waterbeheer was men dan niet meer afhankelijk van de wind. 

Onderstaande kaart geeft de locaties aan waar nog poldermolens staan van zogenaamde Hollandse molens en Amerikaanse windmotoren die eigendom zijn van de stichting.